Cumartesi.. Haftanın en güzel günlerinden.. Taze taze ooh miss.. Eğer çalışmıyorsan-yani şanslıysan- bütün işlerini organize edebileceğin, program yapabileceğin, harika relax gün..
Uzun bir kahvaltıyla başladım güne, acımadım zamana verdim kahvaltıya!Oh.. Sonrasında klasik ev toparlamalarıyla saat 3 oldu ya olsun. 3 güzeldir. Yazmak içinde süper verimlidir. En sevdiklerimden biri cumartesi program yapmak, akşam için hazırlanmak haftanın yorgunluğunu atmaktır. İlla da dışarıda olacak diye bir şey yok. Şahane akşamlarda evde geçirebilirsin istersen, yeter ki keyifli ol, sağlıklı ol..
Bu kadar gün bunaması yeter. Şimdi şöyle bir düşünelim. Bu hafta nasıl geçecek. Pazartesi yarım gün, salı Cumhuriyet Bayramımız.. Hem tatil hem de bayram.. Oh ferah bir hafta. Sonra ki hafta iş seyahati var, hemde memleketin en güzel şehirlerinden birine İzmir'e.. Ne bende mi gezdim gördüm, ne yedim ne içim yapacağım!? İnanamıyorum... :))
Bugünün en popüler aktivitesi herkesin +Beren Saat ve Uğur Yücel'in son filmi olan "Benim Dünyam" filmine gidecek olması sanırım. Facebook ve Twitter listemdeki herkes 2-3 aylık bebelerini bile bırakarak filme koşuyor, çok enteresan.
Neyse, film oldukça ağırmış sanırım. Ağlama konusunda Babam ve Oğlum'u geçeceğini söylüyorlar. Açıkçası oyunculukları izlemeye tamam, ama ağlamak konusunda şüphelerim var.. Neden mi? Ben müthiş bir Çağan Irmak hayranıyım. Çemberimde Gül Oya gibi şahane bir baş yapıtından sonra ona hayran olmayan kalmadı sanırım. Babam ve Oğlum'a koşa koşa gittim tabii ki.. Ama tüm film boyunca ağladım.. Babasını erken yaşta kaybetmiş biri olarak herkesin duygularının iki katı hissettim filmi ve örül örül börül börül ağladım. Çantamda selpak, gözümde yaş kalmadı.. Benim ağlama sesim yüzünden gerçekten bir çok insan rahatsız olmuştur, eminim.. Neyse Emek Sineması'ndan çıktım, aynı tempoyla ağlayarak İstiklal Caddesi'nde Tünelden Meydana tam 3 tur attım.. 3 Turrrr!!!! Ancak sakinledim. Şimdi televizyonda Babam ve Oğlum'u görünce hemen kanal değiştiriyorum. Gerçekten!
O yüzden Benim Dünyam'ı çok merak etmekle birlikte o ağlama çılgınlığını tekrar yaşamak istemiyorum. Puff bilmiyorum.. Bu Beren'de nasıl bir hatun, gerçekten aklımı başımdan alıyor benim bile.. Ne güzel, ne zarif. Maşallah dedim, nazarım değmesin. Bu sabah +Kenan Doğulu ile bir sahneleri vardı, magazinin birinde kahvaltı ederken gözüme takılan... Çok duygusaldı, uzun uzun sarıldılar birbirlerine ayyyy kalpcikler uçuştu gözümde gerçekten hoşuma gitti. -Duygusalım ve bayağı bir şapşalım demiş miydim?- Hiç dayanamam öyle sahnelere gerçekten.. Hormonal olarak depremlerim böyle başlıyor benim, tsunami öncesi ruhumun çalkantıları bunlar benim..
Şimdi Cumartesi gününün devamına bakalım, belki bir kahve, ufak bir dost sohbeti daha da güzelleştirir günümüzü.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder